این مقاله نیازمند منابع پزشکی بیشتری برای اثبات‌پذیری است و یا بیش از اندازه بر مبنای منابع اولیه نگاشته شده‌است.
احتمال ابتلا به اختلال سوء مصرف مواد و اختلال هراس در افراد مبتلا به پارانویا از موارد دیگر بیشتر بوده است.
افراد مبتلا به این اختلال به ندرت خودشان به دنبال درمان هستند. معمولاً اعضای خانواده، همکاران یا کارفرمایان، آنها را برای درمان به مراکز سلامت روان ارجاع می دهند.
با این حال، بعضی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر این بیماری هستند. محرک‌ها و عوامل خطر احتمالی عبارتند از:
بیماری شینگلز خطرناک نیست، اما ممکن است بسیار دردناک باشد. در حالی که واکسن‌ها خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می‌دهند، درمان به‌موقع می‌تواند دوره‌ی بهبودی را کوتاه‌تر کرده و از بروز عوارض جانبی جلوگیری کند.
۱۴:۰۰ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۸ دقیقه
اما در برخی از افراد جوش بیماری زونا و به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، ممکن است ویروس واریسلا زوستر سال‌ها بعد دوباره ظاهر شوند و در امتداد الیاف عصبی حرکت کنند تا باعث ایجاد زونا شوند.
در صورت ایجاد نورالژی پس از هورمونی، گزینه‌های درمانی مختلفی وجود دارند، از جمله کرم‌های موضعی مانند کپسایسین، لیدوکائین، داروهای ضد انعقادی مانند، گاباپنتین (نورونتین)، پرگابالین، داروهای ضد افسردگی و تزریق گلوکوکورتیکوئید داخل رحمی، ممکن است برای بیمارانی که به داروهای معمولی و اقدامات درمانی پاسخ نمی‌دهند، مفید باشند.
به‌علاوه، متخصصان این واکسن را برای کسانی که آبله مرغان یا زونا نداشته‌اند توصیه می‌کنند.
کارشناسان استفاده از واکسن واریسلا (واکسن آبله مرغان) را در دوران کودکی توصیه می‌کنند. با ۲ دوز واکسن، احتمال ابتلا به آبله مرغان حداقل ۹۰ درصد کاهش می‌یابد.
گاهی اوقات روان درمانی می تواند پارانویا را کاهش دهد و تأثیر آن را بر عملکرد روزانه فرد محدود کند.
کهنسالی، سیمون دوبووار، ترجمه دکتر محمدعلی طوسی، جلد ۲، ص ۷۶۵
بیماری زونا معمولا یک طرف بدن (غالبا کمر، قفسه‌ی سینه، شکم یا پشت) را درگیر می‌کند.
افراد دارای درد شدیدتر، ممکن است به داروهای ضد درد قوی‌تری نیاز داشته باشند.